Kościół

Kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca w Wołowie jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych zabytków miasta. Na przestrzeni stuleci koleje jego losu były różne. Początki świątyni sięgają XIII wieku. Jak podaje siedemnastowieczny kronikarz powstała ona w 1293 roku i była obiektem drewnianym. Budowę murowanego kościoła, którego fundatorem był książę Henryk III Głogowski, rozpoczęto w 1391 roku. W wyniku pożaru w 1465 roku kościół został ponownie przebudowany i nadano mu charakter późnogotycki. Stał się wówczas najbardziej okazałą budowlą miasta oraz największą jego ozdobą. W 1689 roku następne płomienie zniszczyły większą część Wołowa nie omijając Domu Bożego. Odbudowano go dopiero w 1711 roku. Cztery lata później przystąpiono też do rekonstrukcji spalonych organów. Kontrakt podpisano ze znanym wrocławskim organmistrzem Adamem Horatiusem Casparinim. Pod koniec 1716 roku instrument był gotowy. Wystrój zbliżony do obecnego kościół zyskał w roku 1908, kiedy to dobudowano kruchtę od strony zachodniej i na nowo olicowano mury.

Obecnie kościół ma czteroprzęsłową prostokątną nawę i wydłużone prezbiterium. Od północy, miedzy nawą a prezbiterium, wznosi się kwadratowa wieża, natomiast obok niej zakrystia. Halowe wnętrze nakryte jest sklepieniem klasztornym z lat 1701-1711 i wspiera się na kwadratowych filarach, natomiast nad prezbiterium sklepienie ma charakter krzyżowo-żebrowy. Wystrój świątyni jest barokowy, wzbogacają go epitafia mieszczan wołowskich pochodzące zarówno z tej epoki, jak i z okresu renesansu. W prezbiterium znajdują się ponadto bardzo ciekawe freski datowane na XV i XVI wiek. Przedstawiają rajskie drzewo oraz postaci Adama i Ewy, tarcze z Arma Christi, jak również dwie z orłem, a także ornamenty roślinne i gwiazdki. Po okresie reformacji, od połowy XVI aż do lat 70. XX wieku, świątynia należała do kościoła ewangelicko-augsburskiego. Tylko przez krótki czas w latach 1682-1701 była w rękach katolików. W 1973 roku ks. Franciszek Bosak przejął, niszczejący od zakończenia II wojny światowej, obiekt i rozpoczął prace konserwatorskie. Uroczyste poświęcenie nowo odbudowanego Domu Modlitwy odbyło się 9 sierpnia 1981 roku. Przez siedemnaście lat świątynia pełniła funkcję kościoła pomocniczego. Na przestrzeni wieków patronami kościoła byli: św. Jan Ewangelista, św. Wawrzyniec, św.Jadwiga i św.Jan Chrzciciel, którego wyrzeźbiona głowa umieszczona jest w portalu nad wejściem do zakrystii. W dniu 24 czerwca 1998 roku Jego Eminencja ks. Henryk Kardynał Gulbinowicz powołał parafię pw. św. Wawrzyńca. Pierwszym proboszczem został i jest nim nadal ks. kanonik Stanisław T. Małysa. Po zakończeniu renowacji unikatowych osiemnastowiecznych organów mistrza Caspariniego tradycją parafii stały się liczne imprezy muzyczne. Wśród nich szczególną popularność, nie tylko na Dolnym Śląsku, zyskały koncerty odbywające się od 2001 roku w ramach Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej "Cantus Organi".