V Koncert 2015

WOŁÓW, 18.10.2015r., godz.18

Gerhard Weinberger - organy

 

PROGRAM KONCERTU

  1. P. Placidus Metsch OSB (1700-1778)
    Preambulum, Grave i Fuga F-dur
  2. Justin Heinrich Knecht (1752-1817)
    Kleines Flötenkonzert F-dur
  3. P. Augustin Büx O. Praem (1701-1751)
    Parthia G-dur (Dolce – Concertino – Riguadon – Menuet – Hornpipe – Gigue)
  4. Joseph Haydn (1732-1809)
    Thema und drei Variationen D-dur nach Hob. I:81 (opracowanie: G. Weinberger)
  5. Johann Sebastian Bach (1685-1750)
    Cztery opracowania chorałowe przypisywane J.S. Bachowi:
    Wer nur den lieben Gott lässt walten BWV 691a
    Aus der Tiefen rufe ich BWV Anhang 745 (CPE Bach?)
    Jesu, meine Freude BWV Anhang II/59
    Ich ruf zu dir, Herr Jesu Christ BWV Anhang II/73 (opr. CPE Bach?)
  6. Johann Sebastian Bach (1685-1750)
    Preludium i Fuga G-dur BWV 541

 

GERHARD WEINBERGER

Jeden z najwybitniejszych organistów niemieckich. Studiował organy oraz muzykę kościelną u Franza Lehrndorfera w Hochschule für Musik (w Wyższej Szkole Muzycznej) w Monachium. W 1971 roku zdobył drugą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzyki Organowej, zorganizowanym przez Deutschen Rundfunkanstalten (niemiecka stacja telewizyjna). Od 1974 roku pracował na stanowisku docenta w Hochschule für Musik w Monachium. W wieku 29 lat otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Od 1983 roku pracuje na stanowisku profesora w Hochschule für Musik w Detmold. Jest członkiem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk oraz dyrektorem Neuen Bachgesellschaft (Towarzystwa Bachowskiego) w Lipsku. Prowadzi aktywne życie koncertowe w kraju i za granicą.

Repertuar Gerharda Weinbergera jest bardzo szeroki: obejmuje muzykę od baroku do XX wieku.

Nagrał wiele płyt, w tym wszystkie dzieła Johanna Sebastiana Bacha.

W roku 2000 otrzymał prestiżową nagrodę niemieckich krytyków muzycznych.

W przygotowaniu jest cykl płyt z nagraniami utworów jednego z wybitnych uczniów J.S. Bacha – Johanna Ludwika Krebsa.

G. Weinberger jest również współautorem książki, p.t.: Interpretacja muzyki organowej J.S. Bacha (współautorzy: E. Kooiman i H. J. Busch).